Neša Paripović (Beograd, 1942) je konceptualni umetnik koji živi i radi u Beogradu. Diplomirao je na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu (1969), a usavršavao se u Majstorskoj radionici Krsta Hegeduića u Zagrebu od 1971. do 1973. godine. U tom periodu započinje umetničku delatnost u Studentskom kulturnom centru u Beogradu u okviru neformalne grupe šest stvaralaca u kojoj su bili i Marina Abramović, Slobodan Era Milivojević, Dragoljub Raša Todosijević, Zoran Popović i Gergelj Urkom. Između 1975. i 1980. sarađuje sa beogradskom Grupom 143. Od 1991. je stalni saradnik pozorišne trupe Dah teatar iz Beograda.
Izlagao je na velikom broju grupnih izložbi u Srbiji, Jugoslaviji i inostranstvu. Najznačajnije izložbe imao je u Edinburgu, Dablinu, Belfastu, Glazgovu, Beču, Veneciji, Varšavi, Modeni, Dortmundu, Luksemburgu, Gracu, Milanu, Sao Paolu, Bilbau i dr.
Stvaralačka delatnost Neše Paripovića može se uglavnim crtama podeliti u tri perioda: u prvom se bavio slikarstvom, objektima i strukturalnim crtežima, u drugom započinje rad sa fotografijom i filmom, napokon, pravi serije fotografskih radova kombinovanih sa crtežima kao i niz zidnih instalacija. U krugu beogradskih konceptualnih umetnika njegovo delo je najviše povezano sa analitičnom, procesualnom i dekonstruktivističkom radnom metodologijom.
