Branimir Karanović (1950, Beograd), diplomirao je Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu, klasa prof. Božidara Džmerkovića (1974). Magistrirao je na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, klasa prof. Marka Krsmanovića (1976). Od 1974. aktivno izlaže na samostalnim (Beograd, Novi Sad, Zagreb, Rijeka, Ljubljana, Venecija, Solun, Pariz, Prag…) i na grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu (Beograd, Krakov, Edinburg, Lisabon, Solun, Njujork, Tuzla, Berlin, Ulan Bator, Pariz, Madrid, Beč, Tokio, Hjuston). Od 1978. do 1997. profesor fotografije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, a od od 1996. profesor fotografije na grafičkom odseku Fakulteta primenjenih umetnosti u Beogradu. Od 2006. Ima zvanje profesora emeritusa na Fakultetu primenjenih umetnosti Univerzita umetnosti u Beogradu. Bavi se grafikom i fotografijom.

Nagrade (izbor): 

Prva nagrada za grafiku Inter-debi, Krakov, 1976;

Prva nagrada za crtež na izložbi Jugoslovenski portret, Tuzla, 1979;

Veliki pečat Grafičkog kolektiva, Beograd, 1977;

Zlatna igla ULUS-a, 1981;

Otkupna nagrada Muzeja primenjene umetnosti na Oktobarskom salonu, Beograd, 1992;

Nagrada za grafiku na Oktobarskom salonu, Novi Sad, 1993;

Nagrada za fotografiju na Oktobarskom salonu, 1997;

Velika nagrada ULUPUDS-a na Majskoj izložbi, Beograd, 2003;

Aprilska nagrada Skupštine grada Beograda za stvaralaštvo u oblasti likovne i primenjene umetnosti, 2005;

Mali pečat grafičkog kolektiva, 2009.