Adrienn Újhazi (1995, Novi Sad) je diplomirala je na osnovnim (2018.) i master studijama (2020.) na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, na odeljenju likovnih studija, studijska grupa slikarstvo. Radila je kao zamenik nastavnika u srednjoj školi za dizajn “Bogdan Šuput” u Novom Sadu na smeru likovni tehničar u periodu od 2020-2021.
Tokom studija je dobila nekoliko stipendija i nagrada, od kojih ističe:
– Stipendija Evropske Kulturne Fondacije (ECF) / “STEP Travel Grant” Amsterdam povodom internacionalne rezidencije “Montemero Art Residency” u Španiji (2019);
– Stipendijski fond za mlade talente “Dositej Obradović”, godišnje nagrade katedre za likovne umetnosti za najuspešnije umetničko delo u disciplinama crtanje (2018) i slikanje (2018) na Akademiji umetnosti u Novom Sadu;
– Prva nagrada Udruženja alumnista Ujedinjenog Kraljevstva u Crnoj Gori – MAUK Nagradnog konkursa “Zbogom Balkan? Zbogom, Balkan!” (2018);
– Nagrada od strane Univerziteta za vrhunske rezultate postignute na evropskim i svetskim takmičenjima u školskoj 2017-18. godini.
Aktivno učestvuje na izložbama, projektima i likovnim kolonijama u zemlji i inostranstvu: Makedonija, Crna Gora, Hravatska, Slovačka, Mađarska, Slovenija, Španija, Turska, Nemačka, Austrija, Holandija. Članica je “Šok zadruge” i “Híd Kör Art” – kulturnog magazina za mlade na mađarskom jeziku u Novom Sadu, kao i SULUV-a. Trenutno radi na projektu BIOFABRIKA kao umetnički direktor, koji je podržan od strane Evropske Prestonice Kulture – Novi Sad 2022.
Adrienn svoje stvaralaštvo usmerava ka ispitivanju odnosa čoveka i prirode, što obuhvata oblasti ekološke umetnosti i bio art-a u formi različitih vizuelnih medija kao što su: slika, crtež, video, instalacija.
Po definiciji, bioart je umetničko-naučni istraživački proces koji pruža slobodu dugotrajnog rada sa živim tkivima i organizmima u sklopu umetničkog projekta. Veliki deo Adrienninog rada čini istraživanje života spora, micelijuma i bakterija koje sprovodi u svom studiju u Novom Sadu. Koristeći održivi materijal na biljnoj bazi SCOBI, ona istražuje kritične i održive procese uvođenjem organskih i neorganskih mastila, organskih kiselina, pigmenata, šećera i biljnih infuzija u koloniju živih SCOBI (kombuha) i beleži ovaj proces. Njeni dosadašnji eksperimenti uključuju pretvaranje laboratorijski uzgojenog SCOBI-ja u materijale koji se mogu koristiti u dizajnu (umesto filca ili kože) ili kao gradivni blokovi za stvaranje artefakata. BIOPHILLIA, njen do sada najkompleksniji rad zasnovana na SCOBI-ju, izgrađen je od odumrlih delova živućih kolonija, i kao takav ovaj proces se može u potpunosti kontrolisati, čuvati i održavati u muzejskom okruženju.
