Mileta Prodanović (Beograd, 1959). Studirao arhitekturu i slikarstvo. Diplomirao na Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu (1983) i na istom fakultetu magistrirao (1985). Specijalizirao je u Londonu, na Royal College of Arts (1989-90). Od 1990 radi kao asistent, docent i potom vanredni profesor na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu.
Izlagao (od 1980. godine) na više samostalnih i grupnih izložbi u Jugoslaviji i u više evropskih gradova (Rim, Tibingen, Tuluz, Karkason,Venecija, Beč, Grac, Prag, Regensburg itd.) Godine 1986. izlagao je na Bijenalu u Veneciji, u jugoslovenskom paviljonu. Od 1983. objavljuje prozu, esejističke tekstove iz oblasti vizuelnih umetnosti i publicistiku. Bio je član redakcije časopisa “Beogradski krug” i “New Moment” (časopis za vizuelne medije). Jedan od osnivača “Foruma pisaca” (1999. godine). Dobitnik je nekoliko nagrada iz oblasti književnosti i likovne umetnosti. Učestvovao na Međunarodnom programu za pisce pri Univerzitetu Ajova Sitija u Sjedinjenim Američkim Državama, 2001. godine. Živi u Beogradu.
Romani: Večera kod Svete Apolonije (1983), Novi Klini (1989), Pas prebijene kičme (1993), Pleši, čudovište, na moju nežnu muziku(1996), Crvena marama, sva od svile (1999), Ovo bi mogao biti Vaš srećan dan (2000), Vrt u Veneciji (2002), Eliša u zemlji svetih šarana (2003), Kolekcija (2006), Ultramarin (2010, 2015), Arkadija (2013), Vitiligo (2014). Knjige priča: Putopisi po slikama i etiketama (1993), Nebeska opera(1995), Agnec (2008), Hermelin – izabrane i nove priče (2009). Knjiga pesama: Mijazma (1994). Knjige putopisa: Oko na putu (2000), Povorka čudesa (2008). Knjige eseja: Stariji i lepši Beograd (2001), Tranziciona galanterija(2011). Nagrade za književnost: Književna stipendija „Borislav Pekić“, Nagrada „Bulgarica“ za najbolju knjigu na prostoru ex-Yu u 2000. godini, Nagrada grada Beograda za najbolju knjigu u 2002. godini, Vitalova nagrada za najbolju knjigu 2008. godine, Nagrada iz Fonda „Todor Manojlović“ za moderni umetnički senzibilitet (2011), Nagrada „Stevan Pešić“ (2011). Proza Milete Prodanovića prevođena je na engleski, španski, mađarski, italijanski, francuski, nemački, poljski, ukrajinski, slovenački, bugarski, makedonski i grčki jezik.
